Hayatı Göz İle Değil Kalp İle Görenler

 

GÖREMEYENLERİ SANATLARI İLE GÖRENLER

YAZIYI GÖZ İLE  DEĞİL
 EL İLE OKUYANLAR İÇİN TASARIM YAPAN HEMŞERİMİZ 

BRAİLLE ALFABESİ ILE SANAT, KÜLTÜR VE TARİHİMİZLE BULUŞTURAN HEMŞERİMİZ 

DEVELİNİN GURURU
RESSAM- DESİNATOR MURAT AYTAŞ

KIRGIZ DESTANI OLAN 
ER-TÖŞTÜK DESTANI VE BRAILLE YAZISI ILE ANLATIMI

Bilindigi üzere Plastik sanatlarda, (resim heykel ) gibi,  sanatçıların yaptıkları eserleri görenler izler ve yorumlar. 
Türkiyede ilk kez yapılan görme engelli sanat severler için yapılan eser yapılıp elleriyle görür hale getirildi. bu çalışmalar uzun  aşamalardan geçti. Çok farklı teknikler kulanılarak eserler yapıldı. İzleyiciye ulaştı.
Bütün bu aşamalarda emeği geçen hemşehrimiz Murat Aytaş ı tebrik ediyor ve başarılarının devamını diliyorum.

1813 yılında, henüz dört yaşındayken babasının ayakkabı atölyesinde meydana gelen kaza sonucu sol gözünü kaybeden Braille oluşan iltihap nedeniyle kısa sürede diğer gözünü de kaybetti.

Braille Görme engellilerin hissedebilmeleri için yaklaşık sekiz santimetre uzunluğunda kabartılmış harf sisteminin kullanıldığı okulda öğrenciler okuma ve yazmayı öğrenmekte hayli zorlandıklarini  gördü.Öyle ki bu sistemde küçük bir el kitabının okunması bile uzun süreler alıyordu. Bu durumdan memnun olmayan louis  Braille daha iyi bir yöntem bulmak üzere çalışmalarına başladı. Bulduğu ALFABESINE DE BRAİLLE ALFABESİ DENDİ


Görme engelli bir  çocuğunun kaleminden...
GÖRÜYORUM

Siz karanlığın ne demek olduğunu bilir misiniz? 
Bana karanlığı anlatabilir misiniz? 
Nasıl tarif edilir karanlık. Sizce karanlık, güneşin battığı yerde başlayıp, doğduğu yere kadar olan zaman dilimi midir? 

Sizce karanlık, güneşin dünya ile olan dansının bir parçası mıdır? 

Akşamdan sabaha kadar olan süreç midir karanlık. Sanmıyorum. Akşamdan sabah bir anlıktır. Karanlık ise çok karanlıktır.

Ben doğduğumda her yer karanlıktı. Annemin gözlerini göremedim. 
Başımı koyduğum yastığa işlenen çilek dallarını göremedim. Oyuncaklarımı göremedim. Penceremin pervazına konan kuşları da, bana camın ardından ürkek ürkek bakan bakışları da Göremedim

Her şeyimi mükemmel yaratan rabbim, gözlerimi vermemiş bana. Olsun hiç sitem etmedim. Hiç küsmedim ona. Bunun benim için bir sınav olduğunu, zorlukların üstesinden gelince başarıyı göreceğimi, zoru başarınca huzuru ve Mutluluğu göreceğimi çok iyi biliyorum. Sonra görmeden de görebileceğimi öğrendim. 

Binlerce rengim var benim. Bir ışık iken bin bir renge büründüm umudumla. Görüyorum evet. 

Sevgiyi görüyorum. 
Barışı görüyorum. 
Umudu görüyorum. Kardeşliği görüyorum. Görüyorum evet, annemin yüreğini, babamın mertliğini, sevmenin ne kadar güzel olduğunu görüyorum.

 Güvercinlerin kanadında ne yüklüyse onu görüyorum. Bayrağım dalgalandığı zaman kızıllığını görüyorum. Ve inanıyorum ki çoğu kişinin görmediğini ben görüyorum. 

Sevgiyi görmeyenlere inat ben görüyorum. Dostluğu görmeyenlere inat ben görüyorum. 
Oldukça net bir şekilde hem de. Umutsuzluk engeldir insana. Sevdayı, sevgiyi bilmemek engeldir. Ben kaldırdım engellerimi. İrisi, retinası ışıktan nasip almayan gözlerle görüyorum. 
Her şeye rağmen hayatın üzerime üzerime geldiği de oluyor. Çocuk yüreğimin kaldıramadığı yükler de oluyor. 
Susuyorum. 
Susuyorum 
susuyorum. 
Farkında varmadan çarptığımda bir insana, kör müsün be kardeşim diyorlar yarı azarlarcasına. 
O zaman içimdeki tüm kahırı kan diye kusuyorum. Evet körüm diyorum sesim titreyerek. Ama yere düşürdüğün yüreğimi görüyorum.

Göremediğinizi düşünün. Hazır gözleriniz kapalıyken, biraz deneme yapın.
 Bir şeyler yapmaya çalışın gözleriniz kapalıyken, etrafınızdaki nesnelere çarpmamaya çalışarak. Karanlığın, insana güvensizlik verdiğini hissedin. Her an, başınıza gelebilecek tehlikeleri göremediğinizi düşünün. Sonra görme engelli insanların bu korkuları, bu duyguları hayatları boyunca hissederek yaşadıklarını düşünün. Siz beni görün bu şekilde. Ben de sizleri göreyim istediğim şekilde ve en güzel minvalde. Ve asla ardım sıra vah vah, çok yazık demeyin bana. Bu sözler bir ok gibi saplanır yüreğime. Acınacak halde değilim Anlanılacak vaziyetteyim. diye bitiriyor.

Nezir Ötegen