Çomaklıdan amerikaya-2
01 Eylül 2024 - 18:01
çomaklıdan amerikaya-2
Atina'da 27/08/2024günü yayınlanan. “Armenika” dergisinde
DEVELİ-ÇOMAKHLU-ÇOMAKLI KÖYÜ HAKKINDA YAYINLANAN YAZI-2
Bu sayfada yayımlanan aile hikayesi, bize Kerop Ekizyan tarafından, Huşamadyan’ın Atina’da gerçekleşen atölyesi sırasında sunuldu (2022).
Makaledeki aile hikayesinin başrolünde Kerop Ekizyan’ın büyük babası olan Kerope var.
Yazı, 1917-1919 yıllarında kaleme alınan Kerope’nin hatıratına da dayanmakta. Hatırat aynı zamanda Ermeni (Doğu) Lejyonu’nun kurulması hakkında ender bir tanıklık ve Kerope Ekizyan’ın bir lejyoner olarak duygularını ve askeri hizmetteyken yaşadığı deneyimleri mercek altına alıyor.
Bu aile hikayesi aynı zamanda Kerope’nin eşi Srpuhi Ekizyan’ın kız kardeşi veya erkek kardeşinin torunu olan Dikranuhi Ekizyan’ın kaleme aldığı bilgilere dayanmakta.
Bu tanıklıklar önce sözlü olarak 2000 yılında Birleşik Devletleri ziyaret eden Kerop Ekizyan’a aktarıldı, sonrasında ise Dikranuhi bunları kaleme aldı ve Kerop’a teslim etti.
Yunanistan’a Göç
1918-1920 yıllarında Kerope tüm gücünü yetimleri toplama çalışmalarına tahsis eder.
Bu yıllarda Çomakhlu’dan tehcir edilen, eşi Srpuhi’yi ve diğer akrabalarını Suriye’de bulur.
1919 yılında Kerope’nin Halep’te bulunduğunu ve bir süre Osmanlı ordusunun eski bir kışlasında konumlanan Ermeni kampının yöneticisi olduğunu biliyoruz.
Kerope ve Srpuhi Kilikya’dan ayrılıp gemi ile doğrudan Yunanistan’a geçerler.
Çift Atina’nın Moskhato mahallesine yerleşir. Dört evlatları da orada doğar;
Baydzar (küçük yaşta vefat eder), Mari (1925-2014), Kapriel (Kerop’un babası, 1927-1987) ve Setrag (1929-1989).
Moskhato’da Kerope hemşerilerinin yardımı ile bir Ermeni anaokulu kurar.
Az sayıda çocuk buraya devam eder. Anaokulunun kısa bir hayatı olur. Kerope Ekizyan bunun üzrine marangozlukla uğraşmaya başlar.
Bir yandan da Atina’da bulunan Yunanistan Ermenileri Ruhani Önderliğinin merkez kilisesi olan S. Krikor Lusavoriç kilisesi yönetim kuruluna üye olur.
Alman işgal kuvvetlerinin bir çok Yunanistan vatandaşını çalışmaya zorladığı II. Dünya Savaşı yıllarında, Kerope ve o zaman 14 yaşında olan oğlu Kapriel, Eleniko bölgesindeki eski havalimanı arazisinde, havalimanını genişletmek amacıyla çalışmaya başlar.
Savaştan sonra, 1950’li yıllarda, Kerope Ekizyan’ın evlatları Kapriel ve Setrag, Atinalıların dinlenme mekanlarından olan Faliro sahil bölgesinde bir büfe açarlar.
1963 yılında Kapriel, Sis (Kozan) ve Haçinli ebeveynleri olan Güla Apkaryan ile evlenir. Setrag ise daha sonra, 1978’de, Alis-Elbiz Santurciyan ile evlenir.
Derleyen Nezir Ötegen
Atina'da 27/08/2024günü yayınlanan. “Armenika” dergisinde
DEVELİ-ÇOMAKHLU-ÇOMAKLI KÖYÜ HAKKINDA YAYINLANAN YAZI-2
Bu sayfada yayımlanan aile hikayesi, bize Kerop Ekizyan tarafından, Huşamadyan’ın Atina’da gerçekleşen atölyesi sırasında sunuldu (2022).
Makaledeki aile hikayesinin başrolünde Kerop Ekizyan’ın büyük babası olan Kerope var.
Yazı, 1917-1919 yıllarında kaleme alınan Kerope’nin hatıratına da dayanmakta. Hatırat aynı zamanda Ermeni (Doğu) Lejyonu’nun kurulması hakkında ender bir tanıklık ve Kerope Ekizyan’ın bir lejyoner olarak duygularını ve askeri hizmetteyken yaşadığı deneyimleri mercek altına alıyor.
Bu aile hikayesi aynı zamanda Kerope’nin eşi Srpuhi Ekizyan’ın kız kardeşi veya erkek kardeşinin torunu olan Dikranuhi Ekizyan’ın kaleme aldığı bilgilere dayanmakta.
Bu tanıklıklar önce sözlü olarak 2000 yılında Birleşik Devletleri ziyaret eden Kerop Ekizyan’a aktarıldı, sonrasında ise Dikranuhi bunları kaleme aldı ve Kerop’a teslim etti.
Yunanistan’a Göç
1918-1920 yıllarında Kerope tüm gücünü yetimleri toplama çalışmalarına tahsis eder.
Bu yıllarda Çomakhlu’dan tehcir edilen, eşi Srpuhi’yi ve diğer akrabalarını Suriye’de bulur.
1919 yılında Kerope’nin Halep’te bulunduğunu ve bir süre Osmanlı ordusunun eski bir kışlasında konumlanan Ermeni kampının yöneticisi olduğunu biliyoruz.
Kerope ve Srpuhi Kilikya’dan ayrılıp gemi ile doğrudan Yunanistan’a geçerler.
Çift Atina’nın Moskhato mahallesine yerleşir. Dört evlatları da orada doğar;
Baydzar (küçük yaşta vefat eder), Mari (1925-2014), Kapriel (Kerop’un babası, 1927-1987) ve Setrag (1929-1989).
Moskhato’da Kerope hemşerilerinin yardımı ile bir Ermeni anaokulu kurar.
Az sayıda çocuk buraya devam eder. Anaokulunun kısa bir hayatı olur. Kerope Ekizyan bunun üzrine marangozlukla uğraşmaya başlar.
Bir yandan da Atina’da bulunan Yunanistan Ermenileri Ruhani Önderliğinin merkez kilisesi olan S. Krikor Lusavoriç kilisesi yönetim kuruluna üye olur.
Alman işgal kuvvetlerinin bir çok Yunanistan vatandaşını çalışmaya zorladığı II. Dünya Savaşı yıllarında, Kerope ve o zaman 14 yaşında olan oğlu Kapriel, Eleniko bölgesindeki eski havalimanı arazisinde, havalimanını genişletmek amacıyla çalışmaya başlar.
Savaştan sonra, 1950’li yıllarda, Kerope Ekizyan’ın evlatları Kapriel ve Setrag, Atinalıların dinlenme mekanlarından olan Faliro sahil bölgesinde bir büfe açarlar.
1963 yılında Kapriel, Sis (Kozan) ve Haçinli ebeveynleri olan Güla Apkaryan ile evlenir. Setrag ise daha sonra, 1978’de, Alis-Elbiz Santurciyan ile evlenir.
Derleyen Nezir Ötegen
YORUMLAR